Country preference? Choose the preferred country to view local content and get a better experience.
Organza może być wykonana z włókien naturalnych (jedwabnych, bawełnianych) lub syntetycznych (nylon, poliester). To delikatny materiał, przypominający cienką i drobną siateczkę. Zwykle wykorzystuje się go jako element zdobniczy (dekoracje ślubne, welony, ozdoby stołów, firany, abażury), gdyż jest bardzo plastycznym materiałem.
Co ciekawe organza często mylona jest z tiulem, który jest dzianiną. Różnica między dwoma materiałami jest taka, że tiul ma wyraźne oczka i jest bardziej matowy. Organza z kolei ładnie błyszczy i jest bardziej jednolita, dlatego uważa się ją za szlachetniejszą i bardziej elegancką.
To rodzaj tkaniny, który wymaga szczególnej troski. Organza powinna być prana z użyciem delikatnych detergentów, w maksymalnie 40°C i trybie delikatnym. Można ją suszyć w suszarce bębnowej jedynie w niskiej temperaturze. Przed rozwieszeniem na tradycyjnej suszarce warto ubranie strzepnąć, by pozbyć się zbędnych zagnieceń.
Tkaninę można prasować żelazkiem na niskim ustawieniu temperatury (110°C). Jako że najczęściej z organzy robi się firany, warto zdecydować się na urządzenie do prasowania parowego, które pozwala na pracę w pionie i znacznie przyspiesza prasowanie.
Kolejna delikatna i półprzezroczysta tkanina. Jest jednobarwna i matowa. Ma nieregularnie zmarszczoną powierzchnię. Produkuje się ją głownie z wełny, bawełny lub jedwabiu (choć można znaleźć także sztuczny materiał tego typu). Pogniecioną fakturę uzyskuje się poprzez skręcenie nici. Szyje się z niej głownie sukienki i damskie bluzki.
Żorżetę można prać w pralce w niskiej temperaturze. Po wyschnięciu naturalnie wygląda na pomarszczoną, jednak nie powinno się jej prasować tradycyjnym żelazkiem. Jeśli widzisz na materiale nieregularne zagniecenia (niezgodne z naturalną strukturą materiału) możesz go nieco zwilżyć i rozwiesić ubranie na wieszaku do wyschnięcia albo potraktować to miejsce strumieniem pary z żelazka ze stacją parową.
Aksamit nieco różni się od innych tkanin o splocie płóciennym, gdyż ma dodatkową warstwę okrywową, nadającą mu specyficzną miękkość i puszystość oraz specyficzny blask po jednej stronie (dlatego mimo splotu płóciennego nie jest dwustronny). Robi się go z bawełny (rzadziej z jedwabiu i wełny). Jest uważany za materiał ekskluzywny i wykorzystywany na stroje wieczorowe, elementy dekoracyjne, obicia drogich mebli. Może być jednolity lub wzorzysty.
Pierwszym etapem czyszczenia aksamitu powinno być usunięcie z jego powierzchni plam, okruszków i innych zanieczyszczeń za pomocą miękkiej szczoteczki. Następnie tkaninę należy przepłukać w letniej wodzie (30°C). Tak przygotowany materiał można umieścić w pralce. Pranie powinno się odbywać w niskiej temperaturze w trybie delikatnym. Po wyjęciu z bębna materiał należy niezwłocznie rozwiesić. Jeśli tego nie zrobisz, mogą na nim powstać bardzo trudne do usunięcia zagniecenia. Gdy aksamit wyschnie, należy go też przeczesać szczoteczką w jednym kierunku.
Tradycyjne prasowanie aksamitu jest dość trudne. Przede wszystkim robimy to w kierunku wraz z włosem na lewej stronie. By runo nie uległo zagnieceniom (i nie powstała widoczna różnica koloru między matową a błyszczącą stroną włosa w danym miejscu), ubranie należy dodatkowo rozłożyć na miękkim ręczniku. Pamiętaj tylko, że ręcznik nie może mieć żadnych haftów i wzorów, gdyż mogą się one odbić na runie. Aksamitu nie wolno zwilżaćani spryskiwać przed prasowaniem (może to powodować wrażenie zacieków). Temperaturę stopy należy dobrać w zależności od sugestii na metce.
Problemów z tradycyjnym prasowaniem można uniknąć dzięki żelazku z generatorem pary, które szybko poradzi sobie z wygładzeniem nawet silniejszych zagnieceń. Możemy nim prasować ubranie bez dotykania go, dlatego ryzyko zniszczenia aksamitu nie istnieje.